hıçqırıq
1 hıçqırıq — is. 1. Səsini içinə alıb ağlarkən boğazdan çıxan qırıq qırıq səslər; hıçqırtı. Qaraş yerində donub iztirab dolu lal gözlərlə atasının dalınca baxdığı halda, bu biri otaqdan Mayanın hıçqırıqlarını eşitdi. M. İ.. Sanki ürəklərdə qırıldı bir tel;… …
2 füvaq — ə. hıçqırıq …
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
3 xinig — (Qax) hıçqırıq. – Meni xinig tutiy …
4 boğmaq — f. 1. Boğazı sıxmaqla nəfəs yolunu, nəfəsini kəsmək. Boğazından yapışıb boğmaq. Boyunduruq öküzün boynunu boğur. – <Bayram:> Yüyürdüm yanına, gördüm ki, bir ayı bir adamı boğur, tüfəng atıb ayını vurdum, yaraladım. M. F. A.. Baba qollarını… …
5 hıçqırtı — bax hıçqırıq. Rəhilənin hıçqırtısını eşidən xəstə qadınların gözləri bizə zilləndi. M. Hüs.. Bir himə bənd olan bir qərib kəsin; Könül hıçqırtısı, iç hönkürtüsü. B. V …
6 hindi — is. Amerika qitəsinin, Cənubi və Şimali Amerikanın ancaq bəzi rayonlarında qalan ən qədim yerli əhalisini təşkil edən tayfa və xalqların ümumi adı. Qoca hindin bir hıçqırıq varmış səsində; Üfüqlərdə səslənirkən oyanan dağlar. A. İldırım …
7 hökm — is. <ər.> 1. Əmr, buyruq, sərəncam. <Mirzə Məmmədqulu:> Camaat, bu gün cənab naçalnikin hökmü mövcibincə burada bir siyahı qərar verilib. C. M.. <İskəndər:> Hökmümə baş əydi Hind, Həbəş, İran. A. Ş.. Hökm çıxmaq – əmr gəlmək,… …
